โดย Prof. Jane Plant, PhD, CBE
“ทำไมฉันจึงมั่นใจว่าการเลิกดื่มนมนั้น จะเป็นหนทางที่จะต่อสู้กับมะเร็งเต้านม”
จากข้อความที่ตัดตอนมาจาก “ชะตาชีวิตของคุณอยู่ในกำมือของคุณเอง”
ฉัน ไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากจะเลือกเอาความตายหรือว่าจะหาหนทางที่จะรักษาตัวเองให้รอดพ้นจากความ ตาย ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ แน่ละ ที่ฉันต้องหาเหตุผลที่จะมาอธิบายให้กับตัวเองได้ว่าทำไม ความเจ็บป่วยที่ทารุณโหดร้ายนี้ จึงเกิดขึ้นกับสตรีชาวอังกฤษ 1 ใน 12 คน
ฉัน เสียใจกับการต้องสูญเสียเต้านมไปหนึ่งข้าง และได้รับการฉายรังสี และต้องทนทุกข์ทรมานการคีโมบำบัด ซึ่งก็เป็นวิธีการรักษามะเร็งกันทั่วไปของหลายประเทศที่ถือว่าเป็นประเทศที่ เจริญทำกันอยู่ แต่ในใจลึกๆ ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังเผชิญหน้ากับความตาย ฉันยังมีสามีอันเป็นที่รัก และลูกๆ ที่ต้องการได้รับการดูแลอยู่อีก ฉันเข้าตาจน หลังชนกำแพง ต้องสู้ และจะตายไม่ได้ ฉันต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไป
ยาเหน็บทวารนี่นะ ที่เขาส่งมาให้ฉันใช้รักษามะเร็งเต้านม โอ้!มันช่างนำขำเสียจริง รู้สึกน่าเกลียดน่ากลัวจัง “ทำไมฉันจึงมั่นใจว่าการเลิกดื่มนมนั้น จะเป็นหนทางที่จะต่อสู้กับมะเร็งเต้านม”
จากข้อความที่ตัดตอนมาจาก “ชะตาชีวิตของคุณอยู่ในกำมือของคุณเอง”
ฉัน ไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากจะเลือกเอาความตายหรือว่าจะหาหนทางที่จะรักษาตัวเองให้รอดพ้นจากความ ตาย ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ แน่ละ ที่ฉันต้องหาเหตุผลที่จะมาอธิบายให้กับตัวเองได้ว่าทำไม ความเจ็บป่วยที่ทารุณโหดร้ายนี้ จึงเกิดขึ้นกับสตรีชาวอังกฤษ 1 ใน 12 คน
ฉัน เสียใจกับการต้องสูญเสียเต้านมไปหนึ่งข้าง และได้รับการฉายรังสี และต้องทนทุกข์ทรมานการคีโมบำบัด ซึ่งก็เป็นวิธีการรักษามะเร็งกันทั่วไปของหลายประเทศที่ถือว่าเป็นประเทศที่ เจริญทำกันอยู่ แต่ในใจลึกๆ ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังเผชิญหน้ากับความตาย ฉันยังมีสามีอันเป็นที่รัก และลูกๆ ที่ต้องการได้รับการดูแลอยู่อีก ฉันเข้าตาจน หลังชนกำแพง ต้องสู้ และจะตายไม่ได้ ฉันต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไป
เคราะห์ ดี ที่ความปรารถนานี้ทำให้ฉันลุกขึ้นมาเผชิญหน้า มุ่งหาวิธีการใดวิธีการหนึ่งที่จะเป็นแนวทางในการรักษา ที่เป็นไปตามหลักการทางวิทยาศาสตร์ มีเหตุมีผลที่พิสูจน์ได้ หาสาเหตุที่สำคัญที่ทำให้ก่อเกิดมะเร็ง ว่าเพราะอะไรกันแน่ อายุที่มากขึ้นหรือ เกี่ยวข้องกับการมีประจำเดือน การมีประจำเดือนมากน้อยแค่ไหน ประวัติการเป็นมะเร็งของคนในครอบครัว ฉันรวบรวมข้อมูลต่างๆ นั้นมาวิเคราะห์ ศึกษาด้วยความอยากรู้ มีมูลเหตุที่เราเองควบคุมไม่ได้ และมีหลายอย่างที่เราเองสามารถควบคุมได้
ปัจจัย อะไรที่ตัวฉันเองควบคุมได้ สามารถทำได้ทันที ทำได้ทุกวันเป็นประจำนั้น เพื่อที่จะต่อต้านมะเร็งเต้านมของฉันนั้น พยายามค้นคว้าจากข่าวสารข้อมูลต่างๆ และนำมาถือปฏิบัติโดยไม่รีรอ
ปัจจัย อะไรที่ตัวฉันเองควบคุมได้ สามารถทำได้ทันที ทำได้ทุกวันเป็นประจำนั้น เพื่อที่จะต่อต้านมะเร็งเต้านมของฉันนั้น พยายามค้นคว้าจากข่าวสารข้อมูลต่างๆ และนำมาถือปฏิบัติโดยไม่รีรอ
และ ก็เป็นข้อมูลหนึ่งที่มาจาก Peter สามีของฉันนั่นเอง เขาเป็นนักวิชาการทางด้านวิทยาศาสตร์ ที่ได้ไปทำงานอยู่ที่ประเทศจีน และพึ่งกลับมาบ้านในช่วงที่ฉันได้รับคีโมอยู่
เขา นำการ์ดและจดหมายจากเพื่อนที่ได้เขียนมาให้กำลังใจฉัน และที่ทำให้ฉันประหลาดใจอย่างมากก็คือสมุนไพรที่ใช้เหน็บทวาร ซึ่งเพื่อนร่วมงานที่อยู่เมืองจีนได้ส่งมาให้
เขา นำการ์ดและจดหมายจากเพื่อนที่ได้เขียนมาให้กำลังใจฉัน และที่ทำให้ฉันประหลาดใจอย่างมากก็คือสมุนไพรที่ใช้เหน็บทวาร ซึ่งเพื่อนร่วมงานที่อยู่เมืองจีนได้ส่งมาให้
แล้ว เราก็หัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง ฉันก็คิดว่านี่น่ะหรือที่คนจีนเขาใช้รักษามะเร็ง หรือเพื่อให้สาวชาวจีนหลีกหนีจากมะเร็งเต้านม ใช้ยาเหน็บทวารเพื่อเอาอุจจาระออกเนี่ยนะ คิดแล้วขำ
แต่ คำพูดก็ยังก้องอยู่ในจิตใจของฉันตลอด “ทำไมผู้หญิงจีนจึงไม่เป็นมะเร็งเต้านม” ซึ่งฉันเองก็ทำงานกับคนจีนในการวิจัยถึงดินหรือปุ๋ยเคมีมีผลอย่างไรกับความ เจ็บป่วย ฉันพอจะจดจำสถิติบางอย่างได้บ้าง
จริงๆ แล้ว ความเจ็บป่วยต่างๆ หรือมะเร็งเต้านมนั้น มันมิได้เกิดขึ้นโดยทั่วๆ ไป หรือกระจายกันออกไปอย่างเสมอภาค หรือทุกๆประเทศต้องเป็นเหมือนๆกัน มีสตรีชาวจีนเพียง 1 ใน 10,000 คน เท่านั้น ที่ตายด้วยโรคมะเร็งเต้านม แต่ในประเทศอังกฤษ 1 ใน 12 คนที่ตายด้วยโรคนี้ และประเทศในกลุ่มตะวันตกนี้เฉลี่ยแล้ง 1ใน 10 คนด้วยซ้ำ และในชนบทของประเทศจีนยิ่งไม่ค่อยพบโรคนี้ใหญ่เลย เพราะชนบทไม่ตค่อยมีมลภาวะที่เสีย แต่คนจีนที่ฮ่องกง จะมีอัตรา 34 ใน 10,000 คน ที่ต้องตายด้วยมะเร็งเต้านม ก็ยังเป็นตัวเลขที่ห่างไกลจากอังกฤษอยู่มาก
ประเทศ ญี่ปุ่น เมืองฮิโรชิมา และเมืองนางาซากิ ก็มีสถิติใกล้เคียงกับฮ่องกง แต่ก็ต้องเข้าใจนะว่า เมืองทั้งสอง เคยถูกโจมตีด้วยระเบิดปรมาณู ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ยอดผู้ป่วยสูงขึ้น จากมลพิษและกัมมันตภาพรังสีแผ่กระจายตกค้างอยู่
เป็น ที่เชื่อได้ว่า สตรีชาวตะวันตกที่อยู่ในเมืองอุตสาหรรม หรือสตรีที่อยู่ในเมืองที่มีกัมมันตภาพรังสีตกค้างอยู่ มีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นมะเร็งเต้านมขึ้นไปถึง 50 เปอร์เซ็นต์แล้ว
แต่ สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัด น่าขัน และเราพากันมองข้ามกันไป ก็คือพฤติกรรมในการดำเนินชีวิต ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับมลภาวะ หรือกัมมันตภาพรังสีเลย กลับเป็นเรื่องสำคัญที่ทำให้มะเร็งเต้านมเพิ่มขึ้น
ฉันก็ได้พบอีกว่าคนที่เป็นมะเร็งนั้น ไม่ได้เกี่ยวพันกันเลยกับการเป็นชาวตะวันตก หรือเป็นชาวตะวันออก
ไม่ได้เกี่ยวพันกับเชื้อชาติ
ไม่ได้เกี่ยวพันกับเชื้อชาติ
จาก ผลการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ พบว่าเมื่อชาวจีน และชาวญี่ปุ่นอพยพไปอยู่ในดินแดนตะวันตก เมื่อผ่านไปสัก 1-2 ชั่ว อายุคน คือคนรุ่นใหม่ที่เกิดและโตขึ้นในดินแดนตะวันตก อัตราการเป็นมะเร็งก็จะพุ่งสูงขึ้นตามเจ้าบ้าน เรียกว่ากลมกลืนกับเจ้าบ้าน ถือเป็นสังคมอันหนึ่งอันเดียวกัน ไม่มีการแบ่งแยกแล้ว
สิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยทั่วไป แม้กับชาวตะวันออกที่เปลี่ยนพฤติกรรมการดำเนินชีวิตไปตามกระแสตะวันตก
ยกตัวอย่าง ในฮ่องกง อัตราการเป็นมะเร็งก็เพิ่มขึ้น จนมีคำเปรียบเปรยผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านม ว่า “Rich Woman’s Disease” หรือ“เป็นโรคของสตรีมีเงิน” คือคนมีเงินก็พยายามสรรหาอาหารที่คิดว่าดีๆ กินตามประสาของคนรวย เขาจึงมีคำเรียก “Hong Kong food”
คนจีนได้พูดถึงอาหารตะวันตกว่า อาหารส่วนใหญ่จะประกอบด้วย ไอศครีม ช็อคโกแลต สปาเก็ตตี้ เนยแข็งขาวที่ทำจากนมแพะ หรือนมแกะ เนยแข็ง เหมือนกับ “อาหารฮ่องกง” ก็เป็นเพราะฮ่องกงปกครองโดยอังกฤษ ประกอบกับความที่เคยอดอยาก ตอนที่อยู่ในจีนแผ่นดินใหญ่ในอดีต ทำให้เขากินชดเชย
ดัง นั้น จึงทำให้ฉันพอจะเข้าใจได้ว่า อะไรที่เป็นสาเหตุทำให้เป็นมะเร็งเต้านม และมีอัตราที่เพิ่มขึ้น วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป ชนชั้นกลางที่ร่ำรวยขึ้น สไตล์ชีวิตแบบชาวตะวันตก
และก็มีข้อมูลที่ สำคัญสำหรับผู้ชายด้วยเหมือนกัน จากผลการวิจัยสำรวจ มะเร็งต่อมลูกหมาก ก็ด้วยสาเหตุเช่นเดียวกัน สอดคล้องกับตัวเลขขององค์การอนามัยโลก จำนวนของผู้ชายชาวจีนที่อยู่ในชนบทที่เป็นมะเร็งต่อมลูกหมากนั้น มีจำนวนน้อยนิดมากๆ มีเพียง 0.5 ใน 100,000 คน แตกต่างจากผู้ชายในอังกฤษ สก็อตแลนด์ และเวลส์ เท่าไหร่เดาออกไหม ประมาณ 70 เท่า ของเมืองจีน สาเหตุก็เหมือนมะเร็งเต้านม ถือว่าเป็นโรคของชนชั้นกลางที่มีอันจะกิน หรือโรคนี้จะเข้าโจมตีกลุ่มคนที่ร่ำรวย มีเศรฐกิจที่ดี มีเงินมากก็เลยสรรหาอาหารที่คิดว่าดี และอร่อยมากิน
ฉันจำได้ว่าได้เคยพูดคุยกันกับสามี ถาม เขาพอจะรู้เรื่องราวและหลักการดำเนินชีวิตของคนจีนได้มากน้อยสักแค่ไหน มีความแตกต่างกันอย่างไรบ้าง ในฐานะที่เขาไปทำงานอยู่เมืองจีน และเพิ่งจะกลับมาบ้าน
อยากจะรู้จริงๆ ว่า ทำไม ผู้หญิง ที่เมืองจีนถึงไม่เป็นมะเร็งเต้านมกัน ?
เรา ทั้งสองตั้งใจว่าจะใช้ความรู้พื้นฐานของเราทางด้วนวิทยาศาสตร์ ซึ่งจะต้องพิจารณาด้วยเหตุด้วยผล ตามหลักของตรรกวิทยา ที่จะค้นหาสาเหตุ และต่อต้านมะเร็งเต้านมนี้ให้ได้
เราตรวจสอบข้อมูลในด้านอาหาร พบว่าในปี 2523 ในประเทศจีน บริโภคอาหารที่มีไขมันเพียง 14 เปอร์เซ็นต์ ส่วนในประเทศแถบตะวันตก อาหารมีไขมันสูงถึง 36 เปอร์เซ็นต์
แต่ว่าอาหารที่ฉันกินก่อนที่จะเป็นมะเร็งนั้น ก็เป็นพวกไขมันต่ำ แต่มีไฟเบอร์สูง แต่ ฉันก็เข้าใจ ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ ว่าแม้เมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็อาจมีไขมันสูงได้ เราะไขมันนั้นค่อยๆ สะสมทีละน้อยๆ มาหลายปีแล้ว ไม่ใช่เพิ่งจะเกิดขึ้น
และ ในวันหนึ่งก็เกิดเรื่องที่พิเศษขึ้นกับฉัน มันเป็นผลงานที่ฉันและสามีได้พยายามทำงานค้นคว้า หาข้อมูลมาตลอด และได้ผลสรุปว่า “คนจีนไม่กินนมและผลิตภัณฑ์ของนม”
สิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยทั่วไป แม้กับชาวตะวันออกที่เปลี่ยนพฤติกรรมการดำเนินชีวิตไปตามกระแสตะวันตก
ยกตัวอย่าง ในฮ่องกง อัตราการเป็นมะเร็งก็เพิ่มขึ้น จนมีคำเปรียบเปรยผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านม ว่า “Rich Woman’s Disease” หรือ“เป็นโรคของสตรีมีเงิน” คือคนมีเงินก็พยายามสรรหาอาหารที่คิดว่าดีๆ กินตามประสาของคนรวย เขาจึงมีคำเรียก “Hong Kong food”
คนจีนได้พูดถึงอาหารตะวันตกว่า อาหารส่วนใหญ่จะประกอบด้วย ไอศครีม ช็อคโกแลต สปาเก็ตตี้ เนยแข็งขาวที่ทำจากนมแพะ หรือนมแกะ เนยแข็ง เหมือนกับ “อาหารฮ่องกง” ก็เป็นเพราะฮ่องกงปกครองโดยอังกฤษ ประกอบกับความที่เคยอดอยาก ตอนที่อยู่ในจีนแผ่นดินใหญ่ในอดีต ทำให้เขากินชดเชย
ดัง นั้น จึงทำให้ฉันพอจะเข้าใจได้ว่า อะไรที่เป็นสาเหตุทำให้เป็นมะเร็งเต้านม และมีอัตราที่เพิ่มขึ้น วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป ชนชั้นกลางที่ร่ำรวยขึ้น สไตล์ชีวิตแบบชาวตะวันตก
และก็มีข้อมูลที่ สำคัญสำหรับผู้ชายด้วยเหมือนกัน จากผลการวิจัยสำรวจ มะเร็งต่อมลูกหมาก ก็ด้วยสาเหตุเช่นเดียวกัน สอดคล้องกับตัวเลขขององค์การอนามัยโลก จำนวนของผู้ชายชาวจีนที่อยู่ในชนบทที่เป็นมะเร็งต่อมลูกหมากนั้น มีจำนวนน้อยนิดมากๆ มีเพียง 0.5 ใน 100,000 คน แตกต่างจากผู้ชายในอังกฤษ สก็อตแลนด์ และเวลส์ เท่าไหร่เดาออกไหม ประมาณ 70 เท่า ของเมืองจีน สาเหตุก็เหมือนมะเร็งเต้านม ถือว่าเป็นโรคของชนชั้นกลางที่มีอันจะกิน หรือโรคนี้จะเข้าโจมตีกลุ่มคนที่ร่ำรวย มีเศรฐกิจที่ดี มีเงินมากก็เลยสรรหาอาหารที่คิดว่าดี และอร่อยมากิน
ฉันจำได้ว่าได้เคยพูดคุยกันกับสามี ถาม เขาพอจะรู้เรื่องราวและหลักการดำเนินชีวิตของคนจีนได้มากน้อยสักแค่ไหน มีความแตกต่างกันอย่างไรบ้าง ในฐานะที่เขาไปทำงานอยู่เมืองจีน และเพิ่งจะกลับมาบ้าน
อยากจะรู้จริงๆ ว่า ทำไม ผู้หญิง ที่เมืองจีนถึงไม่เป็นมะเร็งเต้านมกัน ?
เรา ทั้งสองตั้งใจว่าจะใช้ความรู้พื้นฐานของเราทางด้วนวิทยาศาสตร์ ซึ่งจะต้องพิจารณาด้วยเหตุด้วยผล ตามหลักของตรรกวิทยา ที่จะค้นหาสาเหตุ และต่อต้านมะเร็งเต้านมนี้ให้ได้
เราตรวจสอบข้อมูลในด้านอาหาร พบว่าในปี 2523 ในประเทศจีน บริโภคอาหารที่มีไขมันเพียง 14 เปอร์เซ็นต์ ส่วนในประเทศแถบตะวันตก อาหารมีไขมันสูงถึง 36 เปอร์เซ็นต์
แต่ว่าอาหารที่ฉันกินก่อนที่จะเป็นมะเร็งนั้น ก็เป็นพวกไขมันต่ำ แต่มีไฟเบอร์สูง แต่ ฉันก็เข้าใจ ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ ว่าแม้เมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็อาจมีไขมันสูงได้ เราะไขมันนั้นค่อยๆ สะสมทีละน้อยๆ มาหลายปีแล้ว ไม่ใช่เพิ่งจะเกิดขึ้น
และ ในวันหนึ่งก็เกิดเรื่องที่พิเศษขึ้นกับฉัน มันเป็นผลงานที่ฉันและสามีได้พยายามทำงานค้นคว้า หาข้อมูลมาตลอด และได้ผลสรุปว่า “คนจีนไม่กินนมและผลิตภัณฑ์ของนม”
นม....ฉันได้ค้นพบแล้วว่ามันเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เป็น “ภูมิแพ้”
มากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ ของประชากรทั่วโลกไม่สามารถย่อยน้ำตาล แลคโตส ซึ่งผู้เชี่ยวชาญทางโภชนาการมีความเชื่อว่า นั่นเป็นปัญหาอย่างยิ่งสำหรับผู้ใหญ่ทั่วๆไป และไม่ใช่ปัญหาของความไม่สมบูรณ์
ของสารอาหารในนม
บาง ทีธรรมชาติคงพยายามบอกเราว่าเรากำลังกินอาหารที่ไม่ถูกต้องอยู่ ในตอนแรกก่อนที่ฉันจะเป็นมะเร็งเต้านม ฉันกินอาหารผลิตภัณฑ์นมมาก อย่างเช่น Skimmed milk (นมที่สกัดเอาไขมันออกแล้ว)
Low-fat cheese and Yoghurt (ชีสส์ และโยเกิร์ตไขมันต่ำ กินเนิ้อวัวไม่ติดมันสับละเอียด ฉันเข้าใจว่ามันดี ซึ่งเป็นพื้นฐานของผลิตภัณฑ์นม
ฉันได้รับคีโมเป็นครั้งที่ 5 ในการบำบัดมะเร็งเต้านม และได้กินโยเกิร์ตจากธรรมชาติเพื่อจะได้เสริมในการย่อย และเพิ่มจำนวนแบคทีเรียที่ดีในกระเพาะอาหารและลำไส้
ถึงจุดนี้ฉันได้พยายามหมั่นสำรวจตรวจสอบดูความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเจ้ามะเร็งเต้านมของฉัน
ด้วย ปากกาขาโค้ง(เหมือนวงเวียน) เพื่อวัดดูเส้นผ่าศูนย์กลางและความกว้างของก้อนมะเร็ง เพื่อขจัดข้อสงสัยและหรือเป็นการสนับสนุนคำวินิจฉัย หรือข้อวิจารย์ของหมอและพยาบาลเมื่อฉันไปพบ เพื่อจะได้ความจริงที่ถูกต้องแน่นอนมากที่สุด
เมื่อฉันได้กำจัดผลิตภัณฑ์นมออกไป ภายในกี่วัน ที่จะทำให้เจ้าก้อนเนื้อนั้นหดตัวลง?
ประมาณ 2 สัปดาห์ ภายหลังจากที่ฉันเข้ารับคีโมบำบัดครั้งที่ 2 และเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ที่ฉันละทิ้งผลิตภัณฑ์นมทั้งหมด เจ้าก้อนเนื้อที่คอของฉันเริ่มมีอาการคัน และมันเริ่มนิ่มลง และเล็กลง เส้นกราฟแสดงถึงความเปลี่ยนแปลงในทางลาดลง เล็กลงของก้อนเนื้อ เล็กลงๆ เรื่อย
ด้วย ปากกาขาโค้ง(เหมือนวงเวียน) เพื่อวัดดูเส้นผ่าศูนย์กลางและความกว้างของก้อนมะเร็ง เพื่อขจัดข้อสงสัยและหรือเป็นการสนับสนุนคำวินิจฉัย หรือข้อวิจารย์ของหมอและพยาบาลเมื่อฉันไปพบ เพื่อจะได้ความจริงที่ถูกต้องแน่นอนมากที่สุด
เมื่อฉันได้กำจัดผลิตภัณฑ์นมออกไป ภายในกี่วัน ที่จะทำให้เจ้าก้อนเนื้อนั้นหดตัวลง?
ประมาณ 2 สัปดาห์ ภายหลังจากที่ฉันเข้ารับคีโมบำบัดครั้งที่ 2 และเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ที่ฉันละทิ้งผลิตภัณฑ์นมทั้งหมด เจ้าก้อนเนื้อที่คอของฉันเริ่มมีอาการคัน และมันเริ่มนิ่มลง และเล็กลง เส้นกราฟแสดงถึงความเปลี่ยนแปลงในทางลาดลง เล็กลงของก้อนเนื้อ เล็กลงๆ เรื่อย
มัน ช่างน่ายินดีอย่างยิ่งที่ได้เห็นกราฟสถิติที่ลดลงเรื่อยๆ มันเป็นความดีใจ มันคุ้มกับสิ่งที่ฉันพยายามทำ และเฝ้าคอยสังเกตดูอาการ ที่ค่อยๆ ดีขึ้นของเจ้าโรคร้าย ไม่อยากเห็นเจ้าก้อนมะเร็งโตขึ้น หรืออาการที่แย่ลง
ใน บ่ายของวันเสาร์วันหนึ่ง หลังจาการที่ได้ละเลิกกินผลิตภัณฑ์นมทุกชนิดแล้ว 6 สัปดาห์ ฉันได้สังเกตดูเจ้าก้อนเนื้องอกที่คอด้านซ้ายเป็นเวลาอยู่นานทีเดียว ซึ่งฉันก็ทำอยู่ทุกวัน แต่วันนี้แปลกใจ มันหายไป คลำหามันไม่พบ ใช่ มันทำให้ฉันประหลาดใจ ตื่นเต้น มันเป็นประสบการณ์ที่ยากที่จะลืม ฉันหาก้อนมะเร็งไม่เจอ ฉันรีบวิ่งลงบันไดไปบอกสามีฉันให้ช่วยดูให้ที Peter สามีฉันก็หาไม่พบเจ้าก้อนมะเร็งเช่นกัน
วันพฤหัสต่อมาฉันก็ได้ไปพบแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านมะเร็งที่โรงพยาบาล Charing Cross ใน ลอนดอน ให้ช่วยดูให้ เขาได้ตรวจพิจารณาสักพักหนึ่ง แน่นอนที่คอที่เคยมีก้อนมะเร็งอยู่ หมอพยายามคลำหา แต่ก็หาไม่เจอ แล้วหมอพูดกับฉันว่า “หมอหามันไม่เจอแล้ว”
และ ก็เช่นเดียวกัน เมื่อฉันไปพบหมอคนอื่นๆ ทุกคนบอกว่ามันหายไป (แม้แต่ระบบน้ำเหลืองก็ดีขึ้น ไม่มีอาการบวม) ฉันไม่รู้จะพูดอย่างไร ฉันอยากจะหวังให้ใครๆ ที่มีก้อนมะเร็งอยู่และหาไปอย่างฉันบ้าง
ฉัน มั่นใจว่าคงไม่ตายแล้ว คงมีชีวิตต่อไป เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวากระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอย่างมาก มันช่างมีความสุข เมื่อฉันได้บอกกับสามีถึงผลการตรวจของหมอ เขาเข้าใจ โดยไม่มีข้อสงสัย พร้อมทั้งโชว์บทความที่เขาได้บันทึกไว้ให้ฉันดู
“ที่เมืองจีนเขาไม่ให้คนที่เป็นมะเร็งดื่มกินนมและผลิตภัณฑ์นม”
ณ วันนี้ทำให้ฉันเข้าใจความเกี่ยวพันกันระหว่างผลิตภัณฑ์นม กับ มะเร็งเต้านม อย่างลึกซึ้ง เช่นเดียวกับความเกี่ยวพันของบุหรี่ กับ มะเร็งปอด
วันพฤหัสต่อมาฉันก็ได้ไปพบแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านมะเร็งที่โรงพยาบาล Charing Cross ใน ลอนดอน ให้ช่วยดูให้ เขาได้ตรวจพิจารณาสักพักหนึ่ง แน่นอนที่คอที่เคยมีก้อนมะเร็งอยู่ หมอพยายามคลำหา แต่ก็หาไม่เจอ แล้วหมอพูดกับฉันว่า “หมอหามันไม่เจอแล้ว”
และ ก็เช่นเดียวกัน เมื่อฉันไปพบหมอคนอื่นๆ ทุกคนบอกว่ามันหายไป (แม้แต่ระบบน้ำเหลืองก็ดีขึ้น ไม่มีอาการบวม) ฉันไม่รู้จะพูดอย่างไร ฉันอยากจะหวังให้ใครๆ ที่มีก้อนมะเร็งอยู่และหาไปอย่างฉันบ้าง
ฉัน มั่นใจว่าคงไม่ตายแล้ว คงมีชีวิตต่อไป เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวากระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอย่างมาก มันช่างมีความสุข เมื่อฉันได้บอกกับสามีถึงผลการตรวจของหมอ เขาเข้าใจ โดยไม่มีข้อสงสัย พร้อมทั้งโชว์บทความที่เขาได้บันทึกไว้ให้ฉันดู
“ที่เมืองจีนเขาไม่ให้คนที่เป็นมะเร็งดื่มกินนมและผลิตภัณฑ์นม”
ณ วันนี้ทำให้ฉันเข้าใจความเกี่ยวพันกันระหว่างผลิตภัณฑ์นม กับ มะเร็งเต้านม อย่างลึกซึ้ง เช่นเดียวกับความเกี่ยวพันของบุหรี่ กับ มะเร็งปอด
ฉัน มีความมั่นใจ ชัดแจ้ง ถึงความเกี่ยวพันนี้ และได้พยายามปรับปรุงอาหารที่จะบำรุงสุขภาพ เพื่อบำรุงหน้าอก มั่นช่างเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน และก็คงเป็นเรื่องที่ยากสำหรับทุกคนเช่นกัน ที่จะยอมรับว่านมที่มาจากธรรมชาตินั้นจะเป็นสิ่งที่ไม่ดีไปได้ แต่ฉันก็ได้พิสูจน์ให้ได้เห็นแล้วล่ะ
บทความแปล โดย
หมอแดง ดิ อโรคยา
the-arokaya.com
