จากประชาชาติธุรกิจ

คอลัมน์ จับช่องลงทุน โดย ธำรงชัย เอกอมรวงศ์

ผมได้อ่านบทความหนึ่งที่ได้ทำการ สำรวจนักศึกษาที่กำลังเรียนจบ ป.ตรี ว่าเมื่อจบมาแล้ว ปรารถนาทำงานอะไรมากที่สุด กว่าครึ่งตอบว่าต้องการอาชีพอิสระ/เจ้าของกิจการ และที่น่าสนใจมากคือ จำนวนหนึ่งต้องการมาเทรดหุ้นเป็นอาชีพ ผมไม่ทราบว่าสถิติดังกล่าวนี้ถูกต้องมากน้อยแค่ไหน แต่ประเด็นที่น่าสนใจมากกว่านั่นคือ จำนวนไม่น้อยที่วาดฝันไว้ยิ่งใหญ่ เป็นเจ้าของกิจการ มีธุรกิจเป็นของตัวเอง มีเวลาเป็นส่วนตัว และมี "อิสรภาพทางการเงิน"

แต่จะสักกี่คนที่ยอมเสียสละทุ่มเททั้งกำลังใจและเวลาสรรค์สร้างให้ "อิสรภาพทางการเงิน" นั้นเป็นจริงขึ้นมาได้ เป้าหมาย (Goal) ทุกคนมีกันทั้งนั้น และก็ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กันด้วย แต่ความอุตสาหะ-มุมานะที่จะไปให้ถึงเป้าหมายนั้นต่างหากล่ะที่แตกต่างกัน หลาย ๆ คนทนแรงยั่วยวนของความสุขเฉพาะหน้า (Instant Gratification) ไม่ไหว และจำนนให้กับโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ Tablet รุ่นใหม่ รถคันใหม่ ทั้ง ๆ ที่ของเดิมยังไม่ได้เสียถึงขั้นซ่อมไม่ไหว บางครั้งแทบไม่เหลือเงินออม หนำซ้ำในบางกรณียังต้องสร้างหนี้เพิ่มขึ้นไปด้วย หากนำ "ทุน" ก้อนเดียวกันนั้นไปลงในการศึกษา การลงทุน หรือสร้างมูลค่าเพิ่มได้ เงินก้อนเดียวกันนั้นอาจมีศักยภาพมากพอที่จะเลี้ยงดูเราได้ไม่ยาก

แต่ของพรรค์นี้มันต้องอาศัยเวลา...

จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมผู้ที่เข้ามาสู่ตลาดทุนส่วนใหญ่ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ความรู้ในเชิงเครื่องมือวิเคราะห์ ; Fundamental, Technical, Sentiment มี แต่มักเสพติดความสุขเฉพาะหน้า 

มุ่งความสนใจไปที่การทำกำไรในแต่ละครั้ง และสร้างความเข้าใจผิด ๆ ว่าความสำเร็จในตลาดทุนนั้นนอกจากจะต้องกำไรเยอะแล้วจะต้องเร็วด้วย เมื่อมุ่งเน้นไปที่กำไร ไม่ช้าก็เร็วก็จะเริ่มละเลยเรื่องความเสี่ยง และท้ายสุดก็จบเหมือนกันทุกครั้ง คือ 

ไม่ว่าจะกำไรเท่าไร หากรักษาทุนเดิม (และทุนที่เพิ่มขึ้น) มาไม่ได้ ก็แทบไม่มีประโยชน์ เพราะตลาดจะไม่ปรานีกับผู้ที่ประมาท

เพราะเมื่อประมาท ไม่ว่าจะหามาได้เท่าไร ตลาดจะเอาคืนหมด และเอาคืนเร็วกว่าตอนที่ได้มาด้วยเสมอ...ดังนั้น ความสามารถในการประคับประคองทุนไม่ให้เกิด Drawdown ลึก ๆ และให้มิติของเวลาของการลงทุนมันทำงาน & ส่งผล เปรียบเช่นการอดเปรี้ยวไว้กินหวาน จึงเป็นคุณสมบัติที่จำเป็นในการเอาตัวรอด สร้างความมั่งคั่งเพื่อไปสู่อิสรภาพทางการเงินในฐานะนักลงทุน

การประคองทุนให้รอดและสร้างความมั่งคั่งในตลาดทุนไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่ใช่สำหรับผู้ที่คิดทำเล่น ๆ แล้วหวังสำเร็จ จะต้องเอาจริงและต้องประกอบด้วย

คุณสมบัติขั้นต้น 3 ประการนี้ คือ :-

ไม่ประมาท

ไม่หลงตัวเอง

ช่างสังเกต

ดังนั้น ต้นทุนของการไปสู่อิสรภาพทางการเงินจึงไม่ถูกเลย ในช่วงที่ผมเริ่มต้นชีวิตเทรดเดอร์นั้น ผมให้คำมั่นสัญญากับตัวเองว่า ผมมีเวลาศึกษาและทุ่มเทให้กับการลงทุน Full Time เพียง 3 ปีเท่านั้น หากภายใน 3 ปีผมยังไม่สามารถเลี้ยงชีพจากการเทรดได้ ผมจะกลับไปทำงานประจำและเลิกยุ่งกับตลาดทุนอีกต่อไป ในช่วงนั้นผมคิดเสมอว่าทุก ๆ วันนั้นเป็นต้นทุนชีวิต

ที่แพงมาก ชักช้าไม่ได้ อะไรที่ควรรู้รีบรู้ซะ อะไรที่ควรฝึกรีบฝึกซะ อะไรที่ควรปรับปรุงรีบปรับปรุงซะ หากในวันนั้นผมไม่ได้ให้คำมั่นสัญญานี้กับตัวเอง ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่า

ผมจะเข้าใจและรู้อย่างที่เป็นในวันนี้หรือไม่ 

การประคอง Port ให้รอดและเติบโตในตลาดทุนไม่ใช่เรื่องที่เกินความสามารถที่ใคร ๆ จะทำได้ ไม่ต้องมีเงินถุงเงินถังก็ทำได้ คำถามคือเราพร้อมเสียสละ ละความสุขเฉพาะหน้า ใส่ความมุมานะ เติมอุตสาหะเข้าไปมากแค่ไหน และให้มิติของเวลาทำงานของมันได้อย่างเต็มที่ จะรอดในฐานะเทรดเดอร์ต้องเริ่มจากทัศนคติที่ถูกต้อง (Trader′s Attitude) จะใช้เครื่องมือวิเคราะห์ชนิดไหนหรืออย่างไร เป็นเพียงองค์ประกอบเสริมเท่านั้น

เริ่มเมื่อถูกต้อง จะล้มยาก และถึงอย่างปลอดภัยครับ

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน