จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์
ดร.วิรไท สันติประภพ

ในวันนี้คงไม่มีคำถามใดจะสำคัญสำหรับคนไทย ไปมากกว่าคำถามนี้อีกแล้ว

ถ้าท่านเกิดเป็นคนไทย และตั้งใจที่จะอยู่ในประเทศนี้ต่อไป คงต้องถามตัวเองว่าท่านต้องการให้ประเทศนี้เป็นประเทศไทยหรือประเทศใคร

คำถามนี้ไม่ใช่คำถามการเมือง แต่เป็นคำถามที่คนไทยที่คำนึงถึงอนาคตของตัวเอง และอนาคตของลูกหลานต้องคิดให้หนัก และตีโจทย์ให้แตก มีหลายเรื่องในสังคมไทยที่ทำให้เราต้องถามคำถามนี้มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความเสียหาย(และผลประโยชน์ที่ตกแก่คนบางกลุ่ม)จากโครงการรับจำนำข้าวหลายแสนล้านบาทต่อปี การจัดงบประมาณและการจัดซื้่อจัดจ้างที่ให้ประโยชน์แก่กลุ่มคนที่สนับสนุนพรรครัฐบาลมากเป็นพิเศษ การแต่งตั้งข้าราชการผู้ใหญ่โดยคำนึงถึงพวกพ้องมากกว่าความสามารถ การใช้อำนาจรัฐกลั่นแกล้งฝ่ายที่เห็นต่าง การแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อเอื้อให้วุฒิสภากลายเป็นสภาเครือญาติ มาจนถึงการรวบรัดออกพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม ล้างผิดคดีทุจริตคอรัปชั่นให้คนโกง โดยกลบเกลื่อนว่าเป็นการปรองดองคนในชาติ

การออกพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมล้างผิดคดีทุจริตคอรัปชั่นให้คนโกงนี้เป็นการกระทำที่ขัดแย้งกับจริยธรรมพื้นฐานของมนุษย์ และคุณค่าหลักของสังคม ไม่มีมนุษย์คนใดชอบที่จะถูกโกง สังคมใดก็ตามที่มีคนโกงมากสังคมนั้นไม่มีทางที่จะอยู่รอดได้ จะมีแต่ปัญหาและความแตกแยก ในพระพุทธศาสนา การโกงและการลักขโมยถือเป็นการทำผิดศีลรุนแรงเป็นข้อสองรองจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต

หลายคนเข้าใจผิดว่าคดีทุจริตคอรัปชั่นที่จะได้รับประโยชน์จากกฎหมายฉบับนี้เป็นคดีที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมจากเหตุการณ์ปฏิวัติรัฐประหาร ในข้อเท็จจริงแล้วการดำเนินคดีทุกคดีต้องผ่านกระบวนการศาลยุติธรรม มีองค์คณะผู้พิพากษาที่ไม่เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติรัฐประหาร หลายคดีใช้เวลาในการพิจารณานานมากจนเพิ่งมาตัดสินในสมัยรัฐบาลนี้ด้วยซ้ำไป หลายคดียังไม่ได้เริ่มพิจารณาคดีเพราะผู้ต้องหาหลบหนี ถ้าผู้ต้องหาเหล่านี้(ซึ่งมักเกี่ยวข้องกับพรรครัฐบาลปัจจุบัน)เชื่อมั่นในความบริสุทธิ์ของตนเองก็สามารถกลับมาต่อสู้คดีตามกระบวนการยุติธรรมได้ สาเหตุที่ทำให้คดีทุจริตคอรัปชั่นดูเป็นคดีการเมืองก็เพราะแทบทุกคดีมีนักการเมืองเป็นจำเลย จึงไม่น่าแปลกใจที่นักการเมืองเสียงส่วนใหญ่ในสภาผู้แทนราษฎรจึงร่วมแรงร่วมใจกันผ่านกฎหมายฉบับนี้(เพื่อผลประโยชน์ของพวกตน)โดยไม่ฟังเสียงของสังคม

วันนี้ปัญหาทุจริตคอรัปชั่นในประเทศไทยรุนแรงมาก ถ้ามองย้อนกลับไปเมื่อห้าปีที่แล้วคงไม่มีใครคิดว่าจะรุนแรงได้ถึงเพียงนี้ ไม่มีใครคิดว่านักการเมืองและผู้มีอำนาจรัฐจะขาดหิริโอตัปปะ ไร้ยางอาย บริหารบ้านเมืองแบบโกหก หลอกลวง แกล้งไม่รู้เรื่อง และจงใจสร้างความเสียหายให้แก่ส่วนรวมเพื่อผลประโยชน์ของตนเองและพวกพ้อง โดยไม่คิดถึงอนาคตระยะยาวของประเทศ ปัญหาทุจริตคอรัปชั่นไม่ได้รุนแรงขึ้นในระดับรัฐบาลเท่านั้น แต่ได้กระจายลงไปตามหน่วยงานราชการระดับล่างๆ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้วย สำรวจความเห็นนักธุรกิจกี่ครั้งก็เห็นตรงกันว่าอัตราการจ่ายเงินใต้โต๊ะในปัจจุบันสูงเป็นประวัติการณ์ และสูงเกินกว่าความสามารถในการทำกำไรของธุรกิจปกติด้วย

เราปล่อยให้ปัญหาทุจริตคอรัปชั่นรุนแรงเพิ่มขึ้นกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว ลองคิดดูว่าเราจะอยู่กันอย่างไรถ้าจะเอาลูกเข้าโรงเรียนก็ต้องจ่ายเงินแป๊ะเจี๊ยเพิ่มขึ้นทุกปี ลูกจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็ต้องแข่งกับลูกคนโกงที่สามารถเอาข้อสอบมาดูก่อนได้ ไม่สบายเข้าโรงพยาบาลก็ต้องจ่ายเงินลัดคิวนัดหมอจองเตียงคนไข้ ไปติดต่อหน่วยงานราชการก็ต้องจ่ายเงินใต้โต๊ะให้ข้าราชการทำงานให้ จะขายของให้รัฐบาลก็ต้องมีเงินทอนให้ผู้มีอำนาจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำธุรกิจก็ถูกคนโกงกับผู้มีอำนาจรวมหัวกันกลั่นแกล้งแบบไม่เป็นธรรม และที่สำคัญคือเวลาเกิดคดีความขึ้นจะแพ้หรือชนะก็ขึ้นอยู่กับเงินสินบนที่จ่ายให้เจ้าหน้าที่ ขโมยโจรจะเต็มบ้านเต็มเมืองเพราะสามารถแบ่งผลประโยชน์ให้ตำรวจได้ อันธพาลจะครองเมืองตั้งแต่ระดับนักเลงตามซอยไปจนถึงประเทศ เราจะอยู่ในสังคมที่คนโกงมีเงินมากขึ้นเรื่อยๆ และจะสามารถใช้เงินที่โกงมาสร้างอำนาจเพื่อที่จะโกงได้เพิ่มขึ้นต่อไป

นอกจากนี้ ค่าครองชีพของเราจะสูงขึ้น ของทุกอย่างจะมีราคาแพงขึ้นเพราะต้องบวกเปอร์เซ็นต์ที่ต้องจ่ายเบี้ยใบ้รายทาง คุณภาพของบริการสาธารณะจะตกต่ำ ถนนหนทางจะพังเร็ว เพราะคนที่ประมูลได้สัมปทานหรือโครงการของรัฐไม่ได้แข่งขันกันด้วยความสามารถแต่แข่งขันกันด้วยอัตราการจ่ายเงินทอนให้ผู้มีอำนาจ ความฝันที่จะได้รถไฟความเร็วสูงอาจเป็นเพียงรถไฟความเลวสูง ระบบการบริหารจัดการน้ำอาจเป็นเพียงระบบบริหารการกินตามน้ำ และโครงการรับจำนำข้าวทุกเม็ดจะกลายเป็นโครงการทำลายข้าวทุกเม็ด ภาระภาษีของคนไทยจะสูงขึ้นเรื่อยๆ เพราะรายจ่ายของรัฐบาลจะรั่วไหลมาก และที่สำคัญคนไทยและธุรกิจไทยที่มีความสามารถจะไม่อยู่เมืองไทย ธุรกิจต่างชาติที่เคยมาลงทุนในเมืองไทยก็จะหันไปประเทศอื่น เศรษฐกิจไทยจะตกต่ำลงเรื่อยๆ ในขณะที่คุณภาพชีวิตและความมั่นคงในชีวิตของคนไทยจะแย่ลง และเงินออมของเราที่สะสมกันมาตลอดชีวิตจะมีค่าน้อยลงมากในอนาคต

ถ้าเราปล่อยให้การทุจริตคอรัปชั่นดึงประเทศไทยลงเหวไปเรื่อยๆ แล้วจะดึงกลับคืนได้ยาก คุณภาพของสังคมและเศรษฐกิจจะเสื่อมลงเร็ว ถึงแม้ว่าวันนี้รัฐบาลและพรรคการเมืองที่เคยสนับสนุนกฎหมายนิรโทษกรรมยอมถอยหลังแล้ว แต่ถ้าเราไม่สามารถหยุดการทุจริตคอรัปชั่นทั้งระบบได้อย่างจริงจัง ผมเชื่อว่าปัญหาทุจริตคอรัปชั่นในอีกห้าปีข้างหน้าจะยิ่งเลวร้ายกว่าวันนี้หลายเท่า คนไทยจะอยู่กันได้อย่างยากลำบาก อันธพาลและคนโกงจะเฟื่องฟูมากขึ้น กระบวนการยุติธรรมของประเทศจะไร้ความหมาย คุณค่าและจริยธรรมหลักของคนในสังคมจะถูกทำลาย และคนดีคนเก่งจะถูกลดบทบาทลง หรือหายไปจากสังคมไทย

การที่พรรครัฐบาลยอมถอยหลังเรื่องกฎหมายนิรโทษกรรมเป็นเพียงการถอดชนวนระเบิดในระยะสั้น ยังไม่มีหลักประกันว่าพรรครัฐบาลจะลงมือและร่วมมือแก้ไขปัญหาทุจริตคอรัปชั่นอย่างจริงจัง พฤติกรรมของพรรครัฐบาลที่ผลักดันกฎหมายนิรโทษกรรมได้แสดงให้เห็นว่าคำนึงแต่ผลประโยชน์ของตนเองและพวกพ้องคนโกงเป็นหลัก ถ้าพรรครัฐบาลเชื่อมั่นในการสร้างความปรองดองให้แก่ประเทศจริงแล้ว จะต้องให้เวลากับกระบวนการปรองดอง ทำข้อเท็จจริงให้กระจ่าง ทำความเห็นต่างให้เกิดความเห็นร่วมเพื่อให้คนส่วนใหญ่ของประเทศก้าวข้ามไปได้ด้วยกัน แต่การแอบเอาคดีทุจริตคอรัปชั่นมาใส่ไว้ในกฎหมายนิรโทษกรรมได้ทำให้คนในสังคมแตกแยกมากขึ้น และกระบวนการเร่งรัดผ่านกฎหมายโดยไม่คำนึงถึงเสียงคัดค้านแสดงให้เห็นเจตนาชัดเจนว่าต้องการช่วยนายใหญ่และพวกพ้องคนโกง (ในช่วงเวลาที่คะแนนนิยมของรัฐบาลเริ่มตกลง) มากกว่ามีเจตนาปรองดองจริง

ดังนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่คนไทยที่ร่วมกันต่อต้านกฎหมายนิรโทษกรรมต้องเดินหน้าต่อร่วมกันแก้ปัญหาทุจริตคอรัปชั่นอย่างจริงจัง ถ้าเราไม่เร่งต่อต้านการทุจริตคอรัปชั่นให้เกิดผลแล้ว คงหนีไม่พ้นที่ประเทศไทยจะกลายเป็นประเทศของใครบางคนเท่านั้น กระบวนการทุจริตคอรัปชั่นจะนำไปสู่การยึดประเทศโดยอันธพาล กฎหมายนิรโทษกรรมอาจจะแปลงกลายกลับมาใหม่ในวันหน้า วันนี้กระแสต่อต้านการทุจริตคอรัปชั่นขึ้นได้จุดติดในกลุ่มคนเมืองแล้ว โจทย์สำคัญคือเราจะแปลงกระแสต่อต้านการทุจริตคอรัปชั่นให้เกิดผลเป็นรูปธรรมได้อย่างไร และทำอย่างไรกระแสเหล่านี้จึงจะกระจายไปทั่วประเทศ สู่คนกลุ่มอื่นๆ ในสังคมไทยที่ยังนิ่งเฉยอยู่ หรือมองเพียงว่าเรื่องนี้เป็นแค่การต่อสู้ทางการเมือง

ถึงเวลาแล้วที่บริษัทใหญ่ๆ และนักธุรกิจชั้นนำ จะต้องออกมาแสดงจุดยืนคัดค้านการทุจริตคอรัปชั่นกันอย่างเป็นรูปธรรม หยุดจ่ายเงินใต้โต๊ะให้แก่ผู้มีอำนาจรัฐ โดยไม่คำนึงว่าจะเสียโอกาสทางธุรกิจ จะต้องเป็นผู้นำเร่งสร้างความเข้าใจในหมู่พนักงานของตนและประชาชนในวงกว้างถึงผลเสียจากการทุจริตคอรัปชั่น พระสงฆ์จะต้องร่วมกันแสดงจุดยืนต่อต้านโกงทุกรูปแบบ หยุดทำสังฆกรรมกับคนโกง ครูบาอาจารย์จะต้องสร้างค่านิยมที่ถูกต้องในสังคมและสอนให้เด็กปฏิเสธการโกง พ่อแม่จะต้องเร่งสอนลูกหลานให้เห็นถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้นจากการทุจริตคอรัปชั่น และคนไทยทุกคนจะต้องต่อต้านการทุจริตคอรัปชั่นกันอย่างเป็นรูปธรรม

คนทุจริตคนโกงแม้ว่าจะคนเป็นส่วนน้อยของประเทศ แต่เขาโกงได้สำเร็จและสามารถทำลายประเทศได้ เพราะเขาคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะหาทางโกงได้อย่างไร จะโกงอย่างไรไม่ให้ถูกจับได้ หรือถ้าถูกจับได้แล้วจะหาทางหลุดลอดไม่ต้องรับโทษได้อย่างไร ส่วนคนส่วนใหญ่ของประเทศที่ไม่โกงไม่ทุจริตมักจะทำดีต่อสังคมในเวลาที่ตนเองว่าง หรือก็ต่อเมื่อการกระทำของตนไม่สร้างศัตรู(โดยเฉพาะศัตรูเป็นผู้มีอำนาจ) คนทุจริตคนโกงเข้าใจนิสัยของคนส่วนใหญ่ข้อนี้ดีจึงรุกคืบไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะยึดประเทศให้สามารถโกงได้แบบเบ็ดเสร็จ

ถึงเวลาแล้วครับที่คนไทยต้องถามตัวเองว่าเราอยู่ในประเทศไทย หรือประเทศใคร อย่าปล่อยให้กระแสต่อต้านกฎหมายนิรโทษกรรมเลือนหายไป เราต้องสานต่อการแก้ปัญหาทุจริตคอรัปชั่นร่วมกันอย่างเป็นรูปธรรม เพื่อปกป้องไม่ให้ประเทศไทยกลายเป็นประเทศของใครคนใดคนหนึ่ง โดยเฉพาะพวกคนโกง(ที่จะเอาผลประโยชน์จากการทุจริตคอรัปชั่นมายึดประเทศต่อไป)

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน