จากประชาชาติธุรกิจ

ในที่สุดกลุ่มประเทศผู้ส่งน้ำมันเป็นสินค้าออก หรือกลุ่มโอเปก ก็สามารถประกาศความตกลงลดกำลังการผลิตลงจนได้ ถือเป็นความตกลงครั้งแรกสุดในรอบ 8 ปี เป้าหมายก็เพื่อลดการผลิตของกลุ่มลง 1.2 ล้านบาร์เรลต่อวัน ซึ่งคิดเป็นราว ๆ 4.5% ที่จะทำให้ปริมาณการผลิตน้ำมันดิบรวมของ 13 ชาติโอเปก ในแต่ละวันลงมาอยู่ที่ 32.5 ล้านบาร์เรลต่อวันนับตั้งแต่วันที่ 1 ม.ค. 2560 เป็นต้นไป

สมาชิกโอเปกทั้งหมด (เหลือ 13 ชาติ หลังอินโดนีเซียขอระงับสมาชิกภาพชั่วคราวเนื่องจากกลายเป็นประเทศผู้นำเข้าน้ำมันไปแล้ว) ได้รับการจัดสรรโควตาให้ลดการผลิตลง จะมียกเว้นเพียงไนจีเรียกับลิเบีย เท่านั้น โดยที่อิรักถูกกำหนดโควตาให้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ทศวรรษ 1990 เรื่อยมา

ประเทศที่ยอมแบกรับโควตาสูงสุดเห็นจะเป็น "ซาอุดีอาระเบีย" ซึ่งกำหนดจะลดการผลิตลงราว 486,000 บาร์เรลต่อวัน ที่จะทำให้ปริมาณผลผลิตน้ำมันของซาอุดีฯลดลงมาอยู่ที่ระดับ 10.058 ล้านบาร์เรลต่อวัน หลังจากที่เคยปั๊มน้ำมันดิบออกมามากที่สุดเมื่อต้นปีนี้ 



"อิรัก" ผู้ผลิตน้ำมันใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 2 ในชาติโอเปกด้วยกัน รับปากจะลดกำลังการผลิตลง 210,000 บาร์เรลต่อวัน จากระดับที่เคยผลิตอยู่เมื่อ ต.ค.ที่ผ่านมา สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ กับคูเวต ก็ตกลงจะลดการผลิตของแต่ละชาติลง 139,000 กับ 131,000 บาร์เรลต่อวันตามลำดับ

ประเด็นน่าสนใจก็คือ โอเปก แสดงความหวังว่าบรรดาประเทศผู้ผลิตนอกกลุ่ม (น็อนโอเปก) จะเห็นพ้องกับแนวทางลดกำลังการผลิตครั้งนี้และช่วยกันลดกำลังการผลิตลงให้ได้ 600,000 บาร์เรลต่อวัน ขณะที่ "รัสเซีย" ผู้ผลิตน็อนโอเปกรายใหญ่ที่สุดรับปากแล้วว่าจะลดการผลิตของตัวเองลง 300,000 บาร์เรลต่อวันหรือครึ่งหนึ่งของปริมาณที่คาดว่ากลุ่มน็อนโอเปกจะลดทั้งหมด

ไม่นานหลังจากมีการประกาศความตกลงราคาน้ำมันดิบชนิดไลต์ สวีต ในตลาดเวสต์ เทกซัส อินเตอร์มีเดียต ขยับรวดเดียว 9.3% และยังปรับขึ้นต่อเนื่องอีก 0.3% ในตลาดสิงคโปร์วันต่อมาอยู่ที่ 49.61 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล ถือเป็นการปรับขึ้นวันเดียวมากที่สุดนับตั้งแต่กลาง ก.พ.ทีเดียว

คำถามสำคัญก็คือ "ความตกลงนี้จะยั่งยืนได้นานขนาดไหน" และจะดันราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกขึ้นสูงไปมากน้อยเพียงใด คำตอบนั้นขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยด้วยกัน

อย่างแรกสุดก็คือ สถานะของตลาดน้ำมันตอนนี้อยู่ในสภาพที่ปริมาณการผลิตมีสูงกว่าความต้องการอยู่มาก พูดง่าย ๆ ว่า มี "น้ำมันดิบล้นตลาด" นักวิเคราะห์ตลาดน้ำมันบางรายเชื่อด้วยซ้ำไปว่า หากภาวะเศรษฐกิจโลกอยู่ในภาวะชะลอตัวเหมือนเช่นที่เป็นอยู่ในเวลานี้ แม้แต่ระดับปริมาณการผลิตที่ 32.5 ล้านบาร์เรลต่อวัน ก็ยัง "เกินความต้องการ" ดังนั้นเพื่อที่จะผลักดันระดับราคาให้สูงขึ้นไปอยู่ในระดับที่น่าพอใจ โอเปกจึงจำเป็นต้องพึ่งพาการลดกำลังการผลิตของผู้ผลิตนอกกลุ่มอยู่ด้วย

ปัญหาก็คือ แม้แต่การกำกับลดกำลังการผลิตภายในกลุ่มกันเองให้อยู่ในโควตาที่กำหนดก็ยังยาก ที่ผ่านมาในประวัติศาสตร์ความตกลงจำกัดการผลิตของโอเปกมีกลุ่มเพราะมีการละเมิดโควตากันขึ้น ความพยายามนี้จะยากขึ้นอีกเท่าตัวเมื่อคำนึงถึงการแสวงหาความร่วมมือในลักษณะเดียวกันจากประเทศผู้ผลิตนอกกลุ่ม

ถ้าหากราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกขยับขึ้นไปปักหลักอยู่ที่ระดับ60 ดอลลาร์ต่อบาร์เรลได้สำเร็จ ก็เป็นไปได้ที่โควตาใหม่นี้จะยั่งยืนต่อไปได้ แต่ต้องไม่ลืมว่า ตลาดน้ำมันดิบโลกเวลานี้ยังคงเป็นตลาดของผู้ซื้อ และยังไม่มีวี่แววว่าจะเกิดภาวะขาดแคลนน้ำมันดิบในไม่ช้าไม่นานนี้

ขณะเดียวกัน หากราคาน้ำมันกลับไปอยู่ที่ระดับ 60 ดอลลาร์ต่อบาร์เรลหรือสูงกว่านั้น ผู้ผลิตน้ำมันจากหินน้ำมัน หรือ "เชลออยล์" ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีต้นทุนการผลิตต่อบาร์เรลสูงกว่า ก็จะสามารถกลับมาทำกำไรได้อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งอาจหมายความว่า "ปริมาณการผลิตน้ำมันก็อาจเพิ่มมากขึ้นแบบไร้การควบคุมได้อีกครั้ง"

สาเหตุสำคัญที่ทำให้ยักษ์ใหญ่ในโอเปกอย่างซาอุฯประกาศนโยบาย "ผลิตกันได้ตามใจชอบ" ช่วงที่ผ่านมา เพราะต้องการใช้กลไกราคาบีบให้ผู้ผลิตน้ำมันเชลออยล์เลิกกิจการไปเพราะขาดทุนนั้นไม่ประสบผลสำเร็จอย่างที่คิดเพราะถึงที่สุดแล้วอุตสาหกรรมน้ำมันในสหรัฐก็หาวิธีลดต้นทุนต่าง ๆ นานาลงจนสามารถ "พออยู่ได้" ที่ระดับราคา 50 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล

ความขัดแย้งกันเองภายในกลุ่มโอเปกมีโอกาสที่จะกลับมาได้สูงมาก ถ้าหากราคาน้ำมันไหลลงมาอยู่ในระดับราว 40 ดอลลาร์ต่อบาร์เรลอีกครั้ง

"ไมค์ เจคแมน" บรรณาธิการสินค้าโภคภัณฑ์ของอีโคโนมิสต์ อินเทลลิเจนซ์ ยูนิต ไม่เชื่อว่าความตกลงครั้งนี้จะทำให้ราคาน้ำมันดิบโลกขยับขึ้นอย่างยั่งยืนได้ เชื่อด้วยซ้ำไปว่า "โควตาใหม่นี้จะพังพาบไม่เป็นท่าภายใน 1 ปี"

ขณะที่นักวิเคราะห์อีกหลายคนชี้ให้จับตาดูระดับราคาในช่วง 6-9 เดือนจากนี้ไปก็จะเห็นชัดว่า แนวโน้มราคาน้ำมันดิบในอนาคตจะเป็นเช่นใด

สำนักงานสอบบัญชี,#สอบบัญชี,สำนักงานบัญชี,#ทำบัญชี,#ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน