จาก ASTVผู้จัดการออนไลน์

พฤติกรรมการกินของลูกอาจมีอิทธิพลหรือถูกชักนำจากกลยุทธ์บนโต๊ะอาหารของพ่อแม่

       เอเจนซี – ผลวิจัยพบการสั่งให้ลูกกินอาหารให้หมดอาจทำให้ลูกกลายเป็นเด็กกินยาก ขณะที่การเจ้ากี้เจ้าการกับสิ่งที่ลูกกินได้หรือไม่ได้ มีแนวโน้มทำให้ลูกกินมากเกินไปหากมีโอกาส
       
        แม้การศึกษาหลายฉบับพบว่า เมื่อพ่อแม่ควบคุมอาหารของลูกอย่างเคร่งครัด ทั้งแบบที่ไม่ยอมให้แตะต้องอาหารที่ไม่มีประโยชน์ หรือบังคับให้กินอาหารหลายๆ อย่าง ทำให้พฤติกรรมการกินของลูกมีแนวโน้มไม่เป็นไปตามที่ควรเป็น แต่นักวิจัยยังไม่รู้ชัดว่า เทคนิคของพ่อแม่เป็นสาเหตุหรือเป็นการตอบสนองต่อพฤติกรรมการกินของลูกกันแน่
       
        ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ในเจอร์นัล ออฟ ดิ อเมริกัน ไดเอเตติก แอสโซซิเอชัน เจน วอร์เดิล และนักวิจัยจากยูนิเวอร์ซิตี้ คอลเลจ ลอนดอน ได้ทำการสำรวจแม่ 213 คนที่มีลูกอายุระหว่าง 7-9 ปี
       
        รายงานระบุว่า การเจริญอาหารของเด็กเชื่อมโยงกับระดับการกดดันจากแม่ กล่าวคือเด็กจะกินอาหารได้ง่ายถ้าไม่ถูกแม่จุกจิกจู้จี้มากนัก
       
        อย่างไรก็ดี วอร์เดิลตั้งข้อสังเกตว่า ผลลัพธ์ดังกล่าวไม่ได้หมายความเสมอไปว่ากลยุทธ์บนโต๊ะอาหารของพ่อแม่ทำให้ เด็กกินมากเกินไปหรือกลายเป็นเด็กกินยาก เพราะจริงๆ แล้วการกระทำของพ่อแม่อาจเป็นการโต้ตอบต่อพฤติกรรมการกินอาหารของลูกก็เป็น ได้
       
        ในการศึกษา แม่ถูกสอบถามว่าลูกมีปฏิกิริยาอย่างไรต่ออาหาร เช่น ถ้าได้รับอนุญาตจะกินมากเกินไปหรือไม่ หรือกินแบบอ้อยสร้อย หรือกินไม่เคยหมดจาน
       
        แม่ยังต้องบอกกลยุทธ์ที่ใช้บนโต๊ะอาหาร เช่น พยายามให้ลูกกินตอนที่ลูกยังไม่หิวหรือไม่ หรือเชื่อว่าถ้าไม่จำกัด ลูกจะกินมากเกินไปหรือเปล่า
       
        โดยรวมแล้ว ทีมนักวิจัยพบความเชื่อมโยงระหว่างการกดดันของแม่ให้กินอาหารที่เป็น ประโยชน์ กับระดับความช่างเลือกกินของลูก นอกจากนี้ ยิ่งแม่มีข้อจำกัดกับอาหารของลูกมากเท่าไหร่ ยิ่งมีแนวโน้มมากขึ้นที่แม่จะบอกว่าถ้าอนุญาต ลูกจะกินมากเกินไป
       
        ความเชื่อมโยงเหล่านี้เกิดขึ้นไม่ว่าลูกจะอ้วนหรือผอมก็ตาม
       
        กระนั้น ทีมนักวิจัยกล่าวว่า มีความเป็นไปได้ที่กลยุทธ์ของพ่อแม่อาจเป็นการตอบสนองต่อพฤติกรรมการกินของ ลูก กล่าวคือเด็กผอมมักถูกบังคับให้กิน ขณะที่เด็กอ้วนจะมีข้อจำกัดเกี่ยวกับการกินมากกว่า
       
        “จากหลักฐานที่เพิ่มขึ้นในรูปพื้นฐานด้านพันธุกรรมต่อพฤติกรรมการกินอาหารใน เด็ก ผลลัพธ์ที่พบสอดคล้องกับแนวคิดที่ว่า กลยุทธ์ของแม่เป็นการตอบสนองต่อความโน้มเอียงต่ออาหารของลูกไม่มากก็น้อย”
       
        อย่างไรก็ดี ทีมนักวิจัยสำทับว่า สิ่งสำคัญคือการตระหนักว่าพฤติกรรมการกินของเด็กอาจมีอิทธิพล หรือได้รับอิทธิพลจากกลยุทธ์บนโต๊ะอาหารของพ่อแม่